دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: الگوی ما در سنجش دین‌داری باید بومی باشد؛ همان‌طور که بومی‌سازی علوم انسانی از ضروریاتی است که تمام اندیشمندان بدان واقف هستند.
به گزارش مرکز خبر شورای عالی انقلاب فرهنگی، حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر عبدالحسین خسروپناه در نخستین کنفرانس تخصصی بررسی وضیعت دین‌داری ایرانیان، که در سالن اجتماعات حوزه‌های علمیه خواهران برگزار شد، بر ضرورت سنجی دین‌داری و کاربست آن در عرصه حکمرانی اشاره و اظهار کرد: تحقیقات حوزه دین‌داری و سنجش و پایش انواع سبک دین‌داری در سیاست‌گذاری و حکمرانی عرصه فرهنگی کشور بسیار مهم و مؤثر خواهد بود.
وی در ادامه با بیان این‌که برای قوی بودن سنجه‌های حکمرانی، نیازمند توجه به چهار رکن اصلی نظریه دین، نظریه دین‌داری، الگوی سنجش دین‌داری و روش و استراتژی سنجش دین‌داری هستیم، اظهار داشت: دین‌داری عموم مردم در برخی از ساحت‌های دین‌داری بالا است.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی بر اهمیت توجه به نظریه دین‌داری و ساحت‌های هشت‌گانه آن اشاره کرد و دین‌داری دانشی را ازجمله این ساحت‌ها برشمرد و ابراز داشت: معرفت مردم و جامعه و نخبگان از دین به همان اندازه بر روی دانش ظهور و بروز پیدا می‌کند.
وی دین‌داری بینشی و سطح باورهای مردمی، دین‌داری منشی مربوط به حوزه خلقیات و احساسات درونی را از دیگر ساحت‌های نظریه دین‌داری دانست و خاطرنشان کرد: اگر بد بودن دزدی، خوب بودن صداقت و توجه به مسیر درست در وجود انسان نهادینه شود، آثار کنشی صحیحی را به دنبال خواهد داشت.
حجت‌الاسلام والمسلمین خسروپناه با تأکید بر این‌که دین‌داری منشی به دین‌داری کنشی منجر می‌شود، اظهار داشت: دین‌داری نهادی از دیگر مؤلفه‌های مهمی است که در آن نهاد به‌عنوان تلقی عموم مردم از یک مقوله مشخص موردتوجه قرار می‌گیرد.
وی دین‌داری نمادی و توجه به نمادهای عرصه‌های مختلف را مؤثر بر سنجه‌های دین‌داری توصیف کرد و ابراز داشت: دین‌داری حکمرانی از دیگر ساحت‌های نظریه دین‌داری است که گام‌های مختلفی برای آن ترسیم شده است؛ کشور نیازمند توجه به 18نوع حکمرانی، فرهنگی، فضای مجازی، امنیت و... است.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی با تأکید بر این‌که حوزه باید دیدبان دین‌داری باشد، خاطرنشان ساخت: دین‌داری باید رکن و روح تصمیمات امنیتی کشور باشد، این مهم نیازمند ترسیم سنجش نامه‌های تخصصی است.
دکتر خسروپناه بر اهمیت ترسیم ساخت های مختلف نظریه دین‌داری اشاره و دین‌داری را امری بیرونی و درونی و فردی و اجتماعی دانست و یادآور شد: در سنجش‌های دین‌داری صرفاً نباید متمرکز بر کارکردگرایی باشیم.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین خسروپناه ترسیم الگوی سنجش دین‌داری را بسیار مهم ارزیابی نمود و با بیان این‌که باید تمام ساحت‌های فرهنگ دین‌داری در حوزه‌های مختلف زیستی اعم از اقتصادی، آموزشی، درمانی و... موردتوجه قرار گیرد، خاطرنشان ساخت: الگوی ما در سنجش دین‌داری باید بومی باشد؛ همان‌طور که بومی‌سازی علوم انسانی اجتماعی از ضروریات انکارناپذیری است که تمام اندیشمندان جهانی بدان واقف هستند.
وی با تأکید بر این‌که در سنجه دین‌داری باید به انسان از منظر دین و مراتب و ساحت‌های مختلف انسانی توجه داشته باشیم، اظهار داشت: استراتژی و روش سنجش دین‌داری از دیگر مؤلفه‌هایی است که باید موردتوجه قرار گیرد.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی در پایان خاطرنشان کرد: اگر تحقیقی در حوزه سنجش دین‌داری شود که توصیف وجه موجود مبتنی بر توصیف وضع مطلوب نباشد، تمام تحقیقات ناتمام خواهد بود، بنابراین باید توصیفی از دین‌داری مطلوب را برای ارائه استراتژی‌های هدفمند ارائه نماییم. تغییر دین‌داری محقق به دین‌داری مطلوب از مهم‌ترین استراتژی‌هایی است که باید مورد توجه قرار گیرد.
