در ابتدای جلسه خزعلی با اشاره به جلسات گذشته وهم فکری با همه ی گروه های فعال این حوزه اعلام نمود، ضمن بررسی وضع موجود خواستار ارائه راهکار و نظرات مشورتی و کاربردی از طرف شما جهت بهبود وضعیت موجود هستیم ما با همه ی گروه ها در چهارچوب ارزش های دینی و قانونی مایل به تعامل وهمکاری هستیم
وی افزود؛ درگام دوم انقلاب امیدواریم زنان اقدامات موثری را داشته باشند و سبک زندگی ایرانی اسلامی را در گام دوم پی بگیریم وبرای اجرایی شدن آن از نظرات تمامی فعالان و متخصصین بهره می گیریم.
خزعلی با اشاره به لزوم توجه به طلاق‌های صوری، گفت: طلاق صوری از مشکلات ما است. اینکه میزان طلاق زیاد گزارش می‌شود بخشی از دلیل آن به طلاق صوری و بخشی به کم شدن ازدواج باز می‌گردد. ما باید در صدد ارائه راهکارهای مفید برای حل این بحران باشیم .
معاون امور زنان و خانواده رئیس جمهوری در بخش دیگر سخنان خود تاکید کرد: ارتباط با مشاورین وزارا و استانداری‌ها از اولویت های نخست ما است و انشالله این مهم که صورت پذیرفت گزارش آن را ارائه خواهیم کرد. بحث فراقوه‌ای در خصوص زنان ابتر مانده و امیدواریم به نتیجه برسد. فرهنگ سازی اسمش ساده ولی رسم و اجرا آن دشوار است و نیازمند راهکار عملیاتی کف میدان دارد و معتقدم با نیروهای خالص و با انگیزه و جهادی می‌توانیم این کار را انجام دهیم.
خزعلی در خصوص قوانین موجود پیرامون عفاف و حجاب افزود: درباره عفاف و حجاب قانون کم نداریم و مشکل در اجرا است. سیاست‌های عفاف  و حجاب زیاد است ، امیدواریم بازوان اجرایی در وزارتخانه ها داشته باشیم که بتوانند این سیاست ها را اجرا کنند.
وی در پایان سخنان خود افزود: فشاری که مردم در سالهای اخیر احساس کردند و تمام ان جی او ها را به این سمت کشانده  ان است که مطالباتشان به سمت مسائل  اقتصادی و معیشتی رفته و امیدواریم در کنار ان راه برای حرکت های فرهنگی باز شود و حرکت های فرهنگی بهتر انجام گیرد. کسی که اینجا نشسته خادم شماست. ما باید تربیت زنان هم تراز انقلاب اسلامی و پشتیبانی از زنان نخبه در هر عرصه ای را داشته آنها را به عنوان الگو به جهان معرفی کنیم. ظرفیت استخدامی ما مناسب نیست و بحث برون سپاری وجود دارد و استقبال می‌کنیم که برخی کارها را دوستان بر عهده گیرند.
در ادامه این نشست حجت الاسلام و المسلمین زیبایی نژاد که به صورت مجازی در این نشست حضور داشت با بیان اینکه ما گرفتار "کژ فهمی های" کسانی هستیم که معاونت امور زنان و خانواده را مطالعه و از آن مطالبه دارند، گفت: اگر در اتاق فکر مرکز امور زنان پاتوقی ایجاد کنیم که افراد مساله "نفر"  و نه مسائل "راهبردی" داشته باشند، محفل زنانه ای راه انداخته ایم که شکوه های کنشی زنانه در آن مطرح و چیزی که از دل آن خارج می‌شود مسائل نظام نیست.
رئیس پژوهشکده زن و خانواده نیازهای اساسی زنان و خانواده که بعضا خود زنان و خانواده‌ها متوجه آن نیستند را محور دوم کار معاونت امور زنان و خانواده رئیس جمهوری دانست و افزود: محور دوم نیازهای اساسی زنان و خانواده است که خود زنان و خانواده به آن توجه ندارند اما برایشان لازم است. به آن توجه ندارند چراکه فرهنگشان متحول شده است. 
سید کاظم فروتن، عضو هیات علمی دانشگاه شاهد و رییس کلینیک خانواده در این نشست عنوان کرد: بحث ساختار و تثبیت معاونت می‌تواند جزئی از توانمند شدن این معاونت باشد. همچنین با استناد به بیانات مقام معظم رهبری در دیدار ۲۴ مرداد ۹۸ که فرموده بودند: امروزه در حوزه خانواده تعداد زیادی اسناد بالادستی، دستگاه، تشکیلات، سخنرانی ها، سایت ها، فضای مجازی و ... وجود دارد، اما می‌بینیم که روز به روز آمار ازدواج کاهش پیدا کرده، آمار طلاق افزایش می‌یابد. همچنین استحکام خانواده‌ها پایین آمده و جمعیت کاهش پیدا می‌کند. از این رو؛ ایشان ضروری می‌دانند که در چهار محور از جمله؛ تشکیل و ازدواج، تحکیم و خانواده، توسعه و تعالی باید قوت پیدا کنیم. همچنین به صورت کلی؛ نیاز به یک مرکز اجرایی فعال و مومن در حوزه زنان و خانواده را لازم دانستند که نافذ و قانونی باشد و باید دید چطور می‌شود این مرکز اجرایی را فعال کرد. همچنین علاوه بر آن؛ نیاز به یک مرکز تجمع و همسان‌سازی داریم تا هماهنگی همسان سازی و جلوگیری از موازی کاری را برعهده داشته باشد.
بحث جمعیت، خانواده، طلاق، قانون گذاری...
از دیگر سخنرانان این نشست مهدیه مهدوی کنی از دانشگاه امام صادق(ع) بود وی در این نشست عنوان کرد: هر اتفاقی می‌افتد، همه می‌گویند باید فرهنگ سازی بشود؛ اما اینکه «چگونه» فرهنگ سازی بشود از مهمترین کار‌های مبنایی است که باید انجام دهیم. باید بدانیم تمام مسائل با این نگاه قابل حل نیست، از جمله نمونه‌های آن بحث حجاب است که ما با این روش موفق نشدیم. یعنی اینکه تصور کنیم صرف قانون گذاری و اجبار مانند؛ مثال کمربند، اتفاقی که باید نمی افتد. همچنین به نظرم موضوعات مختلف متفاوتند و در مسائل مختلف باید دید که از کجا شروع کنیم و کجا تاثیر دارد.
۴۰ سال است که سعی کردیم بحث از مظلومیت زنان و خانواده را مطرح کنیم، طلاق را با این عنوان که زنان را از موقعیت‌هایی که در فشار هستند، نجات دهیم، راحت کردیم. ولی آیا این به نفع زنان بود؟ به نفع خانواده بود؟ به نفع جامعه بود؟ اگر نگاهمان را کلی نگرتر کنیم، قطعا نتایج متفاوتی از قانون گذاری ها، سیاست گذاری ها، اجرا و قضاوت‌ها خواهیم گرفت. حتی در بحث دادگاه و اینکه قضات چگونه به این مسائل جدایی اعضای خانواده نگاه کنند هم موثر است. این‌ها همه نیاز به فرهنگ سازی دارد؛ ولی «چگونه؟»؛ این راهی است که باید جدی‌تر دنبال و مشخص شود، چرا که هر کدام از مسائل باهم تفاوت می کنند و نمی‌توان نسخه واحد برای آن ها در نظر گرفت.