حجت الاسلام والمسلمین عبدالحسین خسروپناه معاون علوم انسانی و هنر دانشگاه آزاد اسلامی امروز به مناسبت سالروز شهادت سید مرتضی آوینی، روز هنر انقلاب اسلامی در یادداشتی اختصاصی که در اختیار ما قرار داده، به این موضوع پرداخته است:
به نام آنکه جان را فکرت آموخت
چراغ دل به نور جان برافروخت
گیتی پهناوری که ما در آن زیست می‌کنیم، با معارفی عجین است که اگر نگوییم کشف همۀ آنها، اما دست یافتن به بسیاری از آنها نیازمند به‌کارگیری روشی است که هنر و هنرمندان در پیش گرفته‌اند که همان تزکیۀ دل و جان از همۀ آلودگی‌ها و راهیابی به حقایق شهودی است.
خوشا هنرمندانی که بعد از دستیابی به آن حقایق توانسته‌اند گوشه‌ای از دریافت شهودی خود را در قالب هنر تجلی و ارائه دهند و شور و شوق به‌سزائی را در جان‌های خسته و سردرگم مردم ایجاد کنند و حرکت به سمت حقایق عالَم و حقیقت یکتا را تسریع بخشند و آدمیان را با درد غربتی که قرینشان است آگاه کرده و با آگاهی‌بخشی نسبت به آنچه آن درد را تسکین می‌دهد، انگیزۀ حرکت صحیح و سریع را در آنها به وجود آورند.
«خدا زیباست و زیبایی را دوست دارد» و آنچه سهم به‌سزائی در نشان دادن زیبایی‌ها و ایجاد عشق در آدم‌ها دارد، هنر است و جالب‌تر آنکه هنر معیار درستی حرکت کسانی است که راه‌هایی مانند دانش و اخلاق را پیش گرفته‌اند؛ یعنی دانش و اخلاق باید انسان را به سوی زیبایی سوق دهد و خواهان زیبایی کند و او را زیبایی بخشد که به قول
سعدی شیرین‌سخن:
اشتر به شعر عرب در حالت است و طرب
گر ذوق نیست تو را کژطبع جانوری
هنر و هنرمند را جایگاهی بسیار پراهمیت‌تر از آن چیزی است که بتوان در چند جمله و حتی چندین جلد کتاب توصیف کرد. هنر و هنرمند را در علی‌بن ابی‌طالب علیه السلام می‌توان جستجو کرد و در لحظه‌لحظه‌های زندگی‌اش آن را دریافت که همه نشان از پاکباختگی او نسبت به خداوند تعالی و پیامبر خدا صلی اللّه علیه و آله دارد و بنده و شیر حق است نه بندۀ تن و شیر هوا و فعل او بر دین او باشد گواه؛ هنر و هنرمند را باید در نگاه و چهرۀ حسین‌بن علی علیهماالسلام نگریست آن هنگام که به عصر عاشورا نزدیک‌تر می‌شد؛ هنر و هنرمند را می‌توان در نگاه و کلام زینب بنت علی علیهما السلام معنی کرد آنگاه که «ما رأیتُ إلّا جمیلاً» از او صادر شد.
هنر انقلاب اسلامی هنر دردمندانی است که درد انسانیت دارند و به دنبال آنند تا حکومت منجی منتظَر و وعده داده شده در آیات قرآن را نزدیک و محقق سازند. هنر کشف زیبایی است و کار هنرمند زیبا شدن و زیبایی آفریدن و همان‌طور که اشاره شد، میزان فراوانی از توجهی که مردم به حق و حقیقت دارند، نتیجۀ کار کسانی است که در مسیر هنر وارد شده‌اند یا مسیرشان به هنر منتهی شده است.
هنر را چهار ساحت است که باید در بستۀ حکمرانی هنر یعنی راهبردها، قوانین و ساختارهای هنری به هر چهار ساحت توجه شود. آن ساحت‌ها عبارتند از: ۱. حکمت؛ ۲. معرفت؛ ۳. صنعت؛ ۴. معیشت.
حکمت مبانی هنر را بحث می‌کند؛ معرفت همان دانش هنر است؛ صنعت بُعد سخت‌افزاری و فن‌آوری هنر را شامل می‌شود و معیشت حوزۀ اقتصاد هنر را در بر می‌گیرد.