آیت الله علی اکبر عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در چهارمین اجلاس ملی کرسی های نظریه پردازی، نقد و مناظره با اشاره به فرآیند دریافت، داوری و انتخاب کرسی موفق و نیز مراتب نواوری و نظریه پردازی و نقد و مناظره در دبیرخانه کرسی های نظریه پردازی کشور به اهمیت برگزاری کرسی های نظریه پردازی و تولید علم دینی پرداخت.
وی در بخشی از سخنان خود با اشاره به تاکید مقام معظم رهبری بر تولید علم دینی و علوم انسانی اسلامی، گفت: برای اینکه علم دینی و علوم انسانی اسلامی تولید کنیم باید به این پرسش پاسخ داد که اساسا دینی شدن علم یعنی چه و معیار دینی شدن علم چیست؟
آیت الله رشاد در ادامه با بیان منات وحدت و تمایز هر علم با علوم دیگر، بر لزوم سازگاری مولفه های رکنی دانش برای تولید علم اشاره و اظهار کرد: زمانی دانش متولد و دستگاه معرفتی پدید خواهد آمد که پنج رکن ان یعنی مبانی، موضوع، مسائل، روش و غایت سازگار و منسجم باشند.
وی در ادامه تصریح کرد: بر این اساس اگر مولفه های دانش انسجام دینی داشت علم تعبیر به علم دینی می شود، بدین معنی که مبانی، موضوع، مسائل، روش و غایت از لحاظ منابع دینی معتبر باشد.
رییس پژوهشگاه فرهنگ و ارشاد اسلامی مشکل علم در دنیای امروز را سایه پوزتیویسم بر دانش و تک بعدی بودن آن برشمرد و افزود: امروزه علم اسیر تجربه و مشاهده است در صورتی که تجربه علیرغم ارزش آن، منبع معرفت نیست با بسندگی به تجربه دیگر جوانب را نخواهیم دید.
وی بابیان اینکه باید علم را از اصالت پوزیتیویسم خارج کرد؛ گفت: تجربه و مشاهده می تواند ابزاری برای سنجش درستی یا نادرستی معرفت تولید شده باشد بویژه در معرفت های کاربردی و رفتاری، ولی وجود مثال های نقض و تجربه دیگر می تواند تجربه و مشاهده های پیشین را باطل کند.
آیت الله رشاد، بزرگترین هنر علم دینی را رهایی دادن علم از اسارت تک ساحتی نگری و تک چشمی بودن دانست و تصریح کرد: چرا باید علم و معرفت بشری از وحی، سنت و عقل که منبع معرفت است و به تجربه اثبات شده که معرفتی را تولید و حقایقی را کشف کرده محروم بماند.
وی با بیان اینکه علم دینی بنا ندارد بگوید تمام ادعا ها و گزاره ها باید بر پایه ایات و روایت باشد، گفت: فرق هنر و علم دینی با دیگر علوم این است که علم را امتزاجی کرده و از همه منابع استفاده می کند و برایند همه معارف را می تواند در دسترس بشر قرار دهد.
رییس پژوهشگاه فرهنگ و ارشاد اسلامی استفاده از تجربه را به عنوان یک منبع مناسب دانست و افزود: پرداختن تنها به تجربه بخشی از معرفت است اما با استفاده از چند منبع و تایید حقیقت از سوی منابع می تواند مطمین شوید به حقیقت دست یافتید.