دکتر سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، سید مجتبی حسینی معاون امور هنری، هادی مظفری مدیرکل هنرهای تجسمی و هیربد همت آزاد دبیر یازدهمین دوره دوسالانه سرامیک، طی متونی جداگانه پیام‌های خود را به این دوره از دوسالانه سرامیک منتشر کردند.
پیام دکتر سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به یازدهمین دوسالانه ملی سرامیک ایران به شرح ذیل است: 
برگزاری یازدهمین دوسالانه ملّی سرامیک ایران، جلوه­ای معاصر از یکی از کهن­‌ترین هنرهای ایران‌زمین را پیش روی هنردوستان قرار داده است. هنری که بیانگر بخش مهمی از تاریخ ما نیز هست. هنرمندانی که دست آفریده‌های آنان، هم در زندگی کاربرد داشته و هم جنبه­‌های زیبایی‌­شناسی را در طول قرون تقویت و تثبیت کرده است.
امروز نیز، هنرمندانِ سرامیست، با نگاهی معاصر که هم در مضامین و هم در فرم و تکنیک نمود دارد آثاری را تولید و عرضه کرده­‌اند که برگی دیگر بر افتخارات تاریخِ هنر سرامیک ایران افزوده است. دوسالانه یازدهم سرامیک که پس از چند سال وقفه در شرایطی دشوار برگزار شده است، این نوید را می‌دهد که هنر و هنرمندان همواره می­توانند بارقه امید و کار و آفرینش را در سخت­ترین شرایط و موقعیت­ها برای جامعه روشن نگاه دارند.
اگرچه شرایطِ دشوار شیوع ویروس کرونا در ایران و جهان، سبب تعطیلی و نیمه‌کاره ماندن فعالیت­‌های فرهنگی و هنری شده است، بااین‌حال می‌­توان در چنین موقعیتی و با رعایت دستورالعمل­‌های بهداشتی جریان­‌های هنری را حفظ کرد و اشاعه داد.
از دست­اندرکاران برگزاری این رویداد هنری و نیز هنرمندان گرامی انجمن هنرمندان سفالگر که در برپایی این دوسالانه از هیچ کوششی دریغ نکردند، صمیمانه سپاسگزارم.

پیام سید مجتبی حسینی معاون امور هنری به یازدهمین دوسالانه ملی سرامیک ایران
سفال و سرامیک؛ سفیر تمدن و سند زنده‌ی مردمانی است که خاک را به هنر کیمیا کرده‌اند و به آب‌وآتش دانش، آبادی آفریده‌اند. کهن ساخته‌هایی که مصداق انسان عصر خویش و مولود به معرفت زیستن از عصر پارینه‌سنگی‌ تا دیگر دشوار دوره‌هایی است که بشر، بودن را و چگونه بودن را مشق کرده است. سفال و سرامیک، اگرچه دست آفرینی برای بسامان‌تر زیستن‌ها بوده‌ اما جمال‌اندیشی و جمال‌جویی انسان، خلعتی از هنر که برساخته از هم‌نشینی رنگ‌ها، نقش‌ها و روش‌هاست بر این پدیده پوشاند. نو پدیده‌ای که بیش از وجوه کاربری زیستی به آفریده‌ای هنری و نمادی از زیبایی شُهره گردید.
در ایران ما؛ اقلیم‌ها و اقوام هرکدام با شناسه‌های خویش، به این صناعت هنری دست برده و دل سپرده‌اند که هر کدام به لحن و لهجه‌ای، نقش وُ نگاره‌ وُ معنایی به نام خویش و به یادگار باقی گذارده‌اند. نیک آن که ایرانیان که پیوسته از افق شاعرانگی به جهان نگریسته‌اند به غایت کوشیده‌اند که هر چه از سفال و سرامیک؛ ظرفی و ضرورتی ساخته‌اند، پیکره‌ای فریبا و هیمنه‌ای از هنر باشد. اکنون این هنرصنعت از یک سو مؤید تکامل صنعت در جوامع بشری و از دیگر سو به خلق وجوهی هنری منتهی شده است که به تحقیق بسیاری از دیگر هنرهای جهان‌ تجسمی، مرهون این دست‌پرورده‌ی دیربازند.
به روزگار ما که جهان، آزرده از آلاینده‌ها و آلودگی‌هاست، سرامیک؛ این ساخته‌ی سلیم، نجات جهان از مکافات خواهد بود و خوش‌تر آن که به عنوان‌ پرکاربردترین مواد در فن‌آوری‌های امروز وُ فردا، جایگاه و پایگاهی بی‌مانند دارد که دور از نظر نباید بماند.
کهن هنر سفال و سرامیک روزِ امروز با زبان زمانه‌ با ما در گفتگوست و به شور و شعور هنرمندان این روزگار چنان معاصرت یافته که فراخ فرصتی یگانه برای خلق نقش‌مایه‌های هنر و  تجلی بیان معاصری از کهن‌افریده‌ای به شمار می‌رود.
یازدهمین‌ دوسالانه‌ی سرامیک‌ ایران اگرچه از پس چند سال سکوت و در صعب ایام‌ کرونا برگزار می‌گردد اما به فرخندگی فعالیت فرهیخته هنرمندان و بسترسازی روزآمد متولیان و چشمداشت مخاطبان آگاه، رویدادی خواهد بود که صحنه به صحنه، آوردگاه آرمان‌ها و آرزوهای انسان این عصر باشد و در نوآوری‌ها و نوزایی‌های هنرمندان‌ سرامیک، جهانی نو خلق گردد.
فریضه‌ی تقدیر از هنرمندان همراه و متولیان همکار را با آرزوی سلامت و سعادت ارجمندان این دوره به جای می‌آورم.
پیام هادی مظفری مدیرکل هنرهای تجسمی به یازدهمین دوسالانه ملی سرامیک ایران
بهمن سال پیش بود. شاید سخت­‌ترین روزهایی که خیال می­‌کردم  اگر این روزها و ماه‌­ها به سلامتی بگذرد و بهار جوانه بزند، میرِ نوروزی راه می‌­افتد توی بازار تجریش و ماهی قرمز می­/ فروشد و سُنبل. توی همان روزهای ِسخت، هنرمندی با صدای خش­دار، وسط ِحیاط موسسه هنرهای تجسمی، طرح­نامه‌­ای را به من داد برای برگزاری بی­ینال سرامیک بعد از ٩ سال.
فقط یک سوال پرسیدم؟ با این شرایط می­‌شود برگزار کرد؟ گفت: بله!
نه من و نه هیچ‌کس دیگر نمی‌­دانست اصلا بهار ٩٩ عید نمی‌آید. نوروز، توی خانه‌­ها قرنطینه می‌شود. اولین عیدی است که سفر نخواهیم رفت و مردم ِشهر، سیزده فروردین را روی پشت‌بام خانه­‌ها به درخواهند کرد و تا سال بعد، هر روز سخنگوی وزارت بهداشت می‌­آید تا تعداد کشتگانِ روز قبل را اعلام کند.
توی همه روزهای سخت، وسط تمام حیاط­‌های دلگیر، بالاخره یک آدمی پیدا می­‌شود که امیدش بیشتر از بقیه آدم‌­ها باشد و  وقتی همه بُریدند، او دوام بیاورد.
امروز یازدهمین دوسالانه سرامیک ایران در نیاوران افتتاح شد، بدون حضور صدها نفر که جایشان در حیاط فرهنگسرا خالی بود و نگرانی از سلامتی­شان نگذاشت صدای همهمه‌­شان توی طبقات بپیچد اما صدای خش­دارِ همان مرد با تمام مشکلات گفت: "می‌توانیم" و وسط ِتمام این ماه­ها مردانه دوام آورد، امروز هم در سرسرا پیچیده بود که می­گفت: امروز، بلوغ یک رسانه بود. رسانه­ سرامیک ایران.
 پیام هیربد همت آزاد دبیر یازدهمین دوسالانه ملی سرامیک ایران
بلوغ رسانه سرامیک
قدردان و سپاسگزار هستیم از تمامی هنرمندانی که با توجه به شرایط سخت اقتصادی و جود بیماری همه­گیر، با حضور چشمگیر و با ارتقای کمّی و کیفی آثار، مایه مباهات خانواده هنرمندان سرامیست در حوزه تجسمی شدند.
می‌توان با قطعیت اعلام کرد که ستون این دوسالانه، توسط هنرمندان جوانی برافراشته شد که در بخش فراخوان شرکت نمودند. معتقدیم دستاوردهای این دوسالانه در کارکرد اجتماعی و هنری، تنها شامل هنرمندانی که فرصت حضور یافتند نشده است بلکه آن را معطوف به تمام هنرمندان سرامیست می‌دانیم.
یازدهمین دوسالانه ملی سرامیک ایران، حضور گسترده جامعی از رویکردهای تجسمی در هنر سرامیک را به نمایش گذاشت. انتخاب گروهی از داوران که گرایش‌های متفاوت هنری را در نظر دارند در راستای همین آرمان بوده است.
آثار این نمایشگاه هم به لحاظ استفاده از ساختارهای تکنیکی مناسب در جهت بیان ایده و هم به لحاظ نمایش گرایش‌های مختلف هنری دارای سطحی درخور توجه بودند. این سطح از بالندگی قابل‌ستایش است.
اما این امر چالش‌های بیشتری در انتخاب نهایی آثار برگزیدگان ایجاد کرد. شورای داوری نهایی بر اساس درون‌مایه دوسالانه، ساختارهای هویتی رسانه سرامیک و مولفه های امروزی هنر، پس از بحث و تبادل‌نظر ۳ اثر را به عنوان برگزیده دوسالانه و ۷ اثر را شایسته تقدیر دانستند.
متاسفانه به سبب محدودیت‌های ناشی از بیماری کرونا حضور ژاک کافمن هنرمند سرامیست شناخته شده بین‌المللی در جمع داوران نهایی میسر نشد و تنها از مشاوره و نظر ایشان در فضای مجازی بهره­‌مند شدیم.
با احترام به نظر نهایی داوران، معتقدیم گزینش آثار و داوری در حوزه هنر حکمی مطلق و تمام‌عیار نیست و متغیرهای متعددی می‌تواند برای انتخاب موثر باشد.
در نهایت نشان افتخار این رویداد از آن هنرمندانی است که با حضور خود نمایشی از بلوغ رسانه سرامیک را در هنرهای تجسمی رقم زدند.