دکتر علی خاکی صدیق  با اشاره به آخرین وضعیت اجرای ساماندهی دانشگاه های دولتی، اظهار داشت: ساماندهی آموزش عالی مبحثی مهم، کلیدی و تکلیفی قانونی بر اساس مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی است. وزارت علوم در چند سال گذشته روی این موضوع کار کرده است؛ بر اساس نتایج به دست آمده، مقرر شد برخی موسسات کوچکتر به چند دلیل از جمله توانمندتر شدن و داشتن امکانات محدود در کشور در چارچوب مصوبات به یک دانشگاه معین الحاق شوند.
وی افزود: اگر قرار باشد این امکانات را بین تعداد زیادی از دانشگاه ها و دانشجویان پخش کنیم، به هر فرد سهم ناچیزی می رسد اما وقتی درون شبکه آموزش عالی کار کنند، این امکانات بهتر از قبل به مناطق محروم تعلق می گیرد. بنابراین بخشی از ساماندهی مراکز آموزش عالی به این نقطه معطوف بود که برخی از موسسات که افق روشنی برای توسعه آنها وجود نداشت و به کار خود ادامه می دادند، ادغام یا الحاق شوند.
معاون آموزشی وزیر علوم با اشاره به ساماندهی موسسات کوچکتر دولتی، گفت: دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی کوچکتر که اعضای هیأت علمی کمتری دارند و امکانات سخت افزاری آنها ضعیف تر است، به جای اینکه در زمینه های مختلف دانشجو جذب کنند درحالی که امکان سرویس دهی به همه آنها را ندارند، در رشته های محدودتر و به صورت ماموریت گرا حرکت کنند و به این ترتیب می توانند در یک بازه زمانی کوتاه به فعالیت های متمرکزشان عمق بیشتری بدهند. همچنین علاوه بر اینکه وارد مرحله پذیرش دانشجو در مقطع تحصیلات تکمیلی می شوند، تا مقطع دکتری پیش می روند و پژوهش های بنیادی و کاربردی خوبی در آن حوزه انجام می دهند.
تعطیلی مراکز دولتی در دستور کار نیست
عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی با بیان اینکه ساماندهی، بیشتر به سمت ماموریت گرا کردن موسسات آموزش عالی حرکت می کند، ادامه داد: در هیچ قسمت از ساماندهی مراکز آموزش عالی، هدف تعطیل شدن موسسات در شهرها نیست بلکه توانمندسازی مراکز را پیگیری می کند؛ این هدف ممکن است استفاده از امکانات موسسه بزرگ تر توسط موسسه کوچکتر باشد که در نزدیکی دانشگاه معین قرار دارد تا رشد کرده و مستقل عمل کند یا در صورت مستقل عمل کردن، در زمینه های خاص و محدودی فعالیت کند. به عنوان مثال، موسساتی با حدود ۱۵ تا ۲۰ هیأت علمی داریم که هر کدام از این اعضای هیأت علمی در رشته های مختلف مثل مهندسی برق (با ۲ عضو هیأت علمی)، مهندسی مکانیک (با سه عضو هیأت علمی) و شیمی (یک هیأت علمی) در حال فعالیت هستند اما همزمان در علوم انسانی هم ورود پیدا کرده اند. 
خاکی صدیق گفت: این در حالی است که موسسه با این تعداد هیأت علمی و با بضاعت کشور، نمی تواند در تمام این رشته ها رشد کند. اما اگر ماموریت خود را بر توسعه یک رشته بگذارد، علاوه بر متمرکزتر شدن امکانات، اعضای هیأت علمی را هم هدفمندتر جذب می کند چون در جذب اعضای هیأت علمی محدودیت داریم. این اعضا منابع انسانی کشور هستند و یک فرد تازه دانش آموخته شده آماده باید در فضایی رشد کند که منجر به رشد آن مجموعه هم شود.
تعداد مراکز ساماندهی شده
وی درباره تعداد مراکزی که در این ساماندهی گنجانده شده اند، خاطرنشان کرد: بر اساس مصوبه شورای گسترش آموزش عالی وزارت علوم تا به امروز، الحاق ۲۱ یا ۲۲ موسسه دولتی به دانشگاه های بزرگ تر باید انجام شود اما الحاق های انجام شده حدود ۱۰ موسسه یا کمتر است. 
به گفته معاون آموزشی وزیر علوم، این موسسات، مراکزی هستند که در زمان هایی به دلایلی ایجاد شده اند اما در زمان تاسیس زیرساخت ها و شرایط لازم را نداشتند و در طول ۱۰ تا ۲۰ سال گذشته به خاطر شرایط کشور، امکان رشد نداشتند.
این مسوول وزارت علوم با اشاره به مجوزهایی که در سال های گذشته برای راه اندازی دانشگاه های دولتی صادر شده است،‌ تاکید کرد: در یک مقطعی، سیاستگذاران آموزش عالی که به درستی هم تصمیم گرفتند، گسترش کمی در آموزش عالی ایجاد کردند چون قصد گسترش آموزش عالی به اقصی نقاط کشور داشتند؛ این اقدام در اصل سیاست درستی بود اما به دلیل کاهش نظارت ها در سال های بعد، کشور نتوانست زیرساخت های این دانشگاه های دولتی را تامین کند و برای آموزش عالی به مسأله شده است.