«اساسنامه سازمان ملی سنجش و ارزشیابی نظام آموزش کشور»
وزارت آموزش و پرورش وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی سازمان اداری و استخدامی کشور سازمان برنامه و بودجه کشور دانشگاه فرهنگیان کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران ستاد راهبری و نظارت تعلیم و تربیت شورای عالی انقلاب فرهنگی ستاد راهبری و نظارت علم و فناوری شوراي عالي انقلاب فرهنگي شورای تحول و ارتقاء علوم انسانی شورای عالی انقلاب فرهنگی مرکز رصد، برنامه ریزی و ارزیابی دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی «اساسنامه سازمان ملی سنجش و ارزشیابی نظام آموزش کشور» که در جلسه 897 مورخ 08/12/1402 شورای عالی انقلاب فرهنگی و بر اساس مصوبه جلسه 466 مورخ 01/12/1402 شورای معین شورای عالی انقلاب فرهنگی به تصویب رسیده است؛ برای اجراء ابلاغ میگردد: فصل اول ـ کلیات ماده 1- در این اساسنامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح بهکار میروند: 1-1- نظام آموزش کشور: عبارت است از تمام ابعاد و مقاطع آموزش رسمی کشور در دو حیطه آموزش عمومی و آموزشعالی (در دو بخش پزشکی و غیرپزشکی). 2-1- سنجش: فرایند نظاممند گردآوری و تحلیل دادهها و اطلاعات با استفاده از ابزارها و شیوههای مختلف مانند آزمون، مصاحبه و مشاهده به منظور تصمیمگیری درباره فراگيران، برنامهدرسی و سیاستهای آموزشی است و شامل سنجش آموزش عمومی، آموزشعالي (پزشکی و غیرپزشکی)، مهارتی، حرفهاي و شغلی میشود. 3-1- ارزشيابي: فرایند تعیین و گردآوری داده و اطلاعات درباره ارزش موضوع مورد ارزیابی با هدف داوری و قضاوت درباره مطلوبیت موضوع مورد ارزيابي بر اساس شاخصها و استانداردهای تعریف شده است که در سطوح فردی، مؤسسهای و برنامهای و بهمنظور اطلاعرسانی، بهبود و پاسخگویی انجام میشود. 4-1- تضمينكيفيت: فرایند اطمینانبخشی به گروههای ذینفع، ذیعلاقه و ذیصلاح در جهت حفظ و ارتقاء کیفیت، پاسخگویی، بهبود و تدارک اطلاعات است. 5-1- اعتبارسنجي: رويهاي در ارزشیابی و تضمین کیفیت است که ابتدا ارزیابی درونی (خود-ارزیابی) توسط متولیان مؤسسه یا برنامه انجام و سپس بر اساس گزارش نتایج آن، ارزیابی بیرونی توسط متخصصان (خارج از مؤسسه یا برنامه) با هدف قضاوت درباره (الف) میزان تحقق مأموریت، اهداف، استانداردها یا (ب) الزامات از پیش تعیین شده به عمل میآید. نتیجه کلی این فرایند میتواند با اختیار قانونی برای عمل همراه و منجر به اعطاء مجوز، تأیید اعتبار، اعتبار مشروط یا لغو اعتبار و صلاحیت مؤسسه یا برنامه گردد. 6-1- استاندارد: وضعیت مطلوب هریک از اجزاء نظام آموزش کشور که مورد اجماع اکثریت صاحبنظران و متخصصان آن حوزه قرار گرفته باشد. 7-1- آزمونهای فراگیر کشوری: به آزمونهایی در حیطه عمومی یا تخصصی اطلاق میشود که بر اساس نتایج آن درباره تخصیص جایگاه یا امتیاز به فرد آزمون دهنده؛ تصمیمگیری یا میزان توانایی یا شایستگی وی در زمینهای خاص تعیین میشود و از حیث شرکتکنندگان در مقیاس منطقهای یا کشوری برگزار میشود. 8-1-سازمان: سازمان ملی سنجشو ارزشیابی نظام آموزشکشور بهعنوان نهادی تخصصی در حوزههای «سنجش» و «ارزشیابی، اعتبارسنجی و تضمینکیفیت» نظام آموزش عمومی و عالی است که در این اساسنامه به اختصار «سازمان» نامیده میشود. ماده 2- اهداف و مأموریتها
تهران، خیابان طالقانی، شماره 436
کدپستی: 1591814313(+9821) 66976601 - 7
info@sccr.ir www.sccr.ir