مراسم سال جدید تحصیلی دانشگاه بین‌المللی اهل بیت(ع)، امروز دوشنبه ۲ آبان‌ماه برگزار شد.
غلامعلی حدادعادل، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی در این مراسم به سخنرانی پرداخت که گزیده سخنان وی را در ادامه می‌خوانید:
دانشگاه بین‌المللی اهل بیت(ع) از ثمرات انقلاب اسلامی است و محل دانشگاه هم در کنار گنبد پاک بنیانگذار انقلاب است لذا بنده مناسب می‌دانم اشاره کنم که حکومت دینی و اسلامی با حکومت‌های مرسوم جهانی متفاوت است و از آغاز پیروزی انقلاب اسلامی دائماً از سوی نظامات حاکم بر جهان امروز با چالش مواجه بوده است. اگر از کسانی‌که با جمهوری اسلامی و تمدن اسلامی مخالف هستند بپرسید که شما ما را به چه سمت و سویی دعوت می‌کنید جواب آنها چیست؟ فرض کنید اصلاً انقلاب اسلامی به وجود نیامده باشد و ایران هم همانند قبل از انقلاب حکومتی دارد که شما دوست دارید پس ما قرار است چه کنیم و به چه سمتی برویم؟
چرا غرب از جمهوری اسلامی خشمگین است؟
دنیای غرب بعد از رنسانس به دخالت دین در سیاست پایان داد. این دوران را مدرنیته می‌نامند و می‌گویند در دوران حکومت کلیسا، سلاطین مشروعیت خود را از دین می‌گرفتند اما الان این مسئله پایان یافته و وارد دوران سکولاریسم شده‌ایم و دین دخالتی در حکومت و سیاست ندارد. غرب این را دستاوردی برای خود می‌داند و می‌گوید دین رابطه‌ای شخصی بین انسان و خداست و نباید آن را وارد اداره کشورها کنیم. لذا از اینکه کشور ایران بر اساس دین اداره می‌شود خشمگین و عصبانی هستند.
زمانی گفته می‌شد تمدن اروپایی، کلید سعادت را به دست آورده و همه تمدن‌های قدیمی ناقص هستند چراکه اروپا به راه درست افتاده است لذا معتقد بودند ارزش هر تمدنی به آن اندازه است که در تقویت تمدن امروز اروپایی مؤثر بوده باشد. کسانی همانند آگوست کنت و هگل معتقد بودند که تمدن غربی همه مسائل را حل کرده است و دانشگاه‌های غربی مسئله حل نشده‌ای را باقی نگذاشته‌اند. چهارده سال قبل از جنگ جهانی اول، هیچ جنگی رخ نداد که اروپایی‌ها آن را دوران طلایی می‌نامند اما سپس جنگ جهانی اول و بیست سال پس از آن جنگ جهانی دوم رخ داد. الان حدود هشتاد سال است که از پایان جنگ جهانی دوم گذشته است اما آیا جهان در این مدت، یک روز هم از جنگ تهی بوده است؟
رابطه قدرت و آموزش
تا زمانی‌که مارکسیسم در شوروی حاکم بود غربی‌ها جهان را به دو اردوگاه کمونیستی و لیبرالی تقسیم کرده بودند و می‌گفتند در آن اردوگاه دموکراسی و حقوق بشر وجود ندارد لذا با کشورهای حامی آنها می‌جنگیم تا به صلح و دموکراسی برسیم اما امروزه مارکسیسم از بین رفته و چین هم شرایط متفاوتی دارد اما آیا آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها راضی شده‌اند؟ خیر. بلکه ناتو را هم دائماً گسترش داده‌اند و موشک‌های خود را تا چهارصد کیلومتری مسکو هم بردند. بنابراین تمدنی که مدعی است دنیا را دست من بدهید تا آن را اداره کنم اما ببینید که مثلاً با افغانستان، عراق، لبنان، سوریه، یمن و فلسطین چه کرده‌اند. اساساً کجای دنیا وجود دارد که غرب آن را ویران و به نفع خود استثمار نکرده است، بنابراین معتقدم غرب شایستگی رهبری جهان را ندارد چراکه اقدامات آن نتیجه‌ای غیر از غارت و ویرانی و خونریزی در پی نداشته است.
دین باید در متن جامعه و در زندگی انسان‌ها باشد بنابراین ملتی همانند ایران می‌‌خواهد لباس دیگری بپوشد اما آیا آنها که از تنوع فرهنگی حرف می‌‌زنند این را پذیرفته‌اند؟ واقعیت این است که اگر دین وارد حکومت نشود نتیجه آن همان چیزی است که بعد از رنسانس در غرب پدید آمده است. مسئله دیگر این است که هیچ ملتی بدون یک نظام تعلیم و تربیت و نظام آموزشی قوی، نیرومند نمی‌شود چراکه ریشه قدرت هر ملتی در مدرسه و دانشگاه است و اگر تحقیق کنید حتی یک استثناء هم در این مورد وجود ندارد بنابراین هر جامعه‌ای بخواهد خود را بالا بکشد باید سراغ آموزش برود. یک نمونه در این مورد این است که بعد از سقوط امپراطوری عثمانی، قیمومت لبنان در دست فرانسوی‌ها بود که مسیحیت، شیعه و سنی را به رسمیت شناختند اما قدرت در اختیار اهل سنت و مسیحیان بود اما امروزه هیچ تصمیمی در لبنان گرفته نمی‌شود مگر اینکه حزب الله در آن تأثیر گذار باشد. قطعاً یک زمینه لازم برای این تحولات، آموزش بوده است.
وظایف دانشگاه اهل بیت(ع)
امام موسی صدر و دکتر مصطفی چمران در لبنان دیدند که جامعه شیعه مدرسه ندارد لذا کار را از یک هنرستان شروع کرده و آن را ادامه دادند بنابراین نسل بعدی شیعیان را تربیت کردند و امروزه باید قدرت حزب‌الله را در قدرت مدارس و مراکز آموزشی آن دانست که حتی در مقابل اسرائیل هم مقاومت می‌کنند. بنابراین راه موفقیت کشورها در تعلیم و تربیت است. دانشگاه اهل بیت(ع) هم باید آموزشی عرضه کند که به اعتلای کیفیت فردی و اجتماعی شیعیان در دنیا منتهی شود وگرنه اگر قرار باشد که صرفا مدرک تحصیلی بدهیم فایده‌ای ندارد.
دانشگاه بین‌المللی اهل بیت(ع) باید دانشگاهی باشد که وقتی فارغ التحصیلان آن به کشورهای خود می‌روند همه اذعان کنند که این شخص تبدیل به شخصی دیگری شده است. امیدوارم دانشگاه اهل بیت(ع) همانگونه که در سال‌های اخیر از نظر کاربری و ساختمان و جذب دانشجو رشد کرد از نظر سطح علمی اساتید هم رشد کند و دانشجویان همواره دنبال استادان درجه اول باشند. نکته دیگر این است؛ افرادی که به این دانشگاه وارد می‌‌شوند باید به زبان فارسی تسلط پیدا کنند و ما هم در بنیاد سعدی آمادگی همکاری در این زمینه را داریم.