متن کامل یادداشت دکتر منصور غلامی به شرح زیر است:
۱۶ آذر یادآور رشادت و نقش‌آفرینی دانشجویان و دانشگاهیان آزادیخواه و عدالت طلبی است که برای استقلال ایران عزیز، در برابر سیاست‌های مداخله جویانه و ناصواب دول استثمارگر و وابستگی رژیم پهلوی قامت اعتراض برافراشتند و برگ زرینی را در تاریخ ایران رقم زدند که همواره مایه افتخار نهاد دانشگاه و دانشجویان بوده است.
این روز بزرگ و غرورآفرین را که در تقویم سیاسی کشور روز دانشجو نام گرفته گرامی و بزرگ می‌داریم. ۱۶ آذر نمادی ماندگار از رشد آگاهی و ایستادگی جوانان تحصیلکرده این مرز و بوم در برابر نظام سلطه و حکومت وابسته به نظام‌های استعماری است.
پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ۱۶ آذر به‌عنوان نماد مبارزه با استکبار و استبداد در تقویم سیاسی کشور ثبت شد. اکنون پس از گذشت نزدیک به هفتاد سال از آن رخداد تاریخی، ۱۶ آذر هم‌چنان نماد تحرک، پویایی و نشاط جامعه دانشگاهی و شناسه تاریخی جنبش دانشجویی کشور به‌حساب می‌آید.
رخدادی که برای جامعه دانشجویی کشور هویت‌آفرین بوده و به تأسی از آن و جریان‌های برآمده و شکل گرفته بعد از آن، به‌ویژه در پس پیروزی انقلاب اسلامی مجموعه دانشجویی را پویایی و اثر‌گذاری مانایی در تحولات تاریخی معاصر بخشیده است. تا جایی که بازنمایی و تکرار مشق استکبارستیزی، حفظ و حراست از استقلال سیاسی و عدالت‌طلبی بخش پرپیدای کنشگری دانشجویان بوده است.
افزون بر این تأثیر و طنین سیاسی و اجتماعی این واقعه تاریخی و اثرگذاری آن در سپهر سیاسی و فرهنگی جامعه، موجب توجه احزاب، گروه‌ها، جریان‌های سیاسی و حتی شخصیت‌ها و نیروهای سیاسی-اجتماعی به‌ویژه مسئولان و دولتمردان شده است؛ به طوری‌که جریان‌های سیاسی مهم کشور در این روز سعی می‌کنند حضوری پررنگ در فضای دانشگاه داشته باشند و از تریبون این مناسبت ملی برای طرح دیدگاه‌ها و سیاست‌ها و برنامه‌های خود استفاده کنند.
در کنار پویایی‌های یادشده که بی‌تردید در پی تنویر افکار و شناخت و معرفی رخداد‌های تاریخی معاصر که خود مقوم درک و شناخت بیشتر این مهم برای نسل جدید دانشجویان است باید توجه داشته باشیم که ۱۶ آذر فرصتی است برای ورود عالمان و نیروهای اجتماعی با رویکردها و گفتمان‌های مختلف؛ جهت نقد منصفانه و گفت‌و‌گوی عالمانه و واقع گرایانه پیرامون مسائل مهم کشور و تحلیل نسبت مسائل و موضوعات امروز جامعه با شرایط جهانی و منطقه‌ای و نیز افشای فشار، ستم‌ها و تحمیل هزینه‌های سنگین و کمرشکن در قالب تحریم‌های علمی، فنی و تروریسم اقتصادی که همواره از ناحیه نظام‌های سلطه متوجه کشورهایی از جمله ایران عزیز بوده است. کشوری که به جرم قطع وابستگی و حفظ و تحکیم استقلال سیاسی خود اینگونه باید در معرض تهاجم و هجمه نظام سلطه قرار گیرد. بی‌تردید نظام‌های استکباری تمام تلاش و مساعی خود را مصروف در اختیار داشتن انحصار شریان‌های علمی و فنی، اقتصادی و فرهنگی که برآمده از خوی استکباری و امپریالیستی آنها است نموده تا اجازه ورود به حوزه‌های معرفتی و عرصه‌های اقتصادی در مقیاس‌های فراملی را برای کشورهای دیگر سد و سلب نمایند.
بر این مبنا است که حفظ استقلال و تقویت پایه‌های معرفتی، علمی و بینش و موقعیت‌شناسی بیش از پیش باید مورد اهتمام همگان باشد. پر پیداست که در این طریق بازکاوی و موشکافی داهیانه و دقیق مسائل گام نخست و شرط لازم برای تحقق حکمروایی مطلوب در ساحت‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور است و این مهم جز از مسیر تعامل و تعاطی فکری اصحاب خرد و تدبیر منزل حاصل نمی‌شود.
امید است در چارچوب مسئولیت اجتماعی و نقد خردمندانه و منصفانه شاهد ایرانی مستقل و قدرتمند، تأثیرگذار و نقش آفرین در حوزه‌های علمی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی مبتنی بر ارزش‌های انسانی و آموزه‌های اخلاقی برآمده از اسلام عزیز و دیگر ادیان توحیدی باشیم.