به گزارش مرکز رسانه و روابط عمومی شورای عالی انقلاب فرهنگی، نشست «چشم‌انداز حکمرانی صنایع فرهنگی در ایران: هم‌سوسازی نهادهای مرتبط» به همت اندیشکده حکمروایی فرهنگی (حرف) و با حضور مسعود حسنلو، دبیر ستاد توسعه فناوری‌های فرهنگی و نرم معاونت علمی و فناوری و سید امیر آقایی، دبیر قرارگاه بازپردازی صنایع فرهنگی دبیرخانه شورای فرهنگ عمومی کشور و کمیل قیدرلو، مدیر اندیشکده مطالعات فرهنگ و توسعه و عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق به (دبیر نشست) برگزار شد.
در این نشست حسنلو، دبیر ستاد فناوری‌های نرم و هویت‌ساز، توسعه حوزه فرهنگی کشور را در گرو شکل‌گیری معاونت فرهنگی همانند معاونت علمی برشمرد و ادامه داد: معاونت علمی فناوری وقتی شکل گرفت، ما ساختارهایی همچون وزارت علوم و وزارت بهداشت در کشور داشتیم و اگر بخواهیم به این سوال پاسخ دهیم که چرا با وجود چنین ساختارهایی معاونت علمی شکل گرفته است شاید به این نتیجه برسیم که با وجود همه ساختارهای علمی و فرهنگی نیاز به یک معاونت فناوری اجتماعی احساس می‌شد که بتواند پیشران باشد. ابهامات و سوالاتی در این موضوع مطرح است که محل بحث است و در لایه سیاستگذاری و حکمرانی به آن پاسخ داده نشده است این‌که آیا به این رویکرد به چنین ساختاری نیاز داریم یا خیر؟ آیا معاونت علمی جای خوبی برای قرار گرفتن دبیرخانه هماهنگی بین نهادهای حوزه صنایع فرهنگی است یا نیست؟ و این‌ها سوالات جدی هستند.
حسنلو با اشاره به این موضوع که تشکیل ستاد توسعه فناوری‌های فرهنگی از تصمیمات شورای عالی انقلاب فرهنگی و نهادی ذیل این شورا است، افزود: این ستاد با نظارت بر ایجاد هماهنگی وظیفه تمرکز بر حوزه سیاست‌گذاری، هدایت، راهبرد و هماهنگی بین دستگاه‌هایی که در حوزه صنایع فرهنگی مشغول هستند را عهده‌دار است تا آن‌ها را یک جا تجمیع کند.جایگاه اجرایی این ستاد در معاونت علمی قرار دارد.
حسنلو رشد و توسعه زیرساخت‌های حوزه صنایع خلاق را به شدت غیر متمرکز عنوان کرد و دو عامل تعریف جدید حوزه صنایع خلاق و عدم اجماع حاکمیتی در بالادست و سرچشمه حوزه صنایع خلاق را از علل رشد غیر متمرکز بیان کرد. او از لزوم ارائه‌ی نمونه موفق در این اکوسیستم خبر داد که بتواند جریمه مالی را متناسب با نمونه موفق توسعه دهد که شکل‌گیری این نمونه موفق نیازمند جریمه مالی موفق و با زمانبندی مشخص است که متاسفانه این اتفاق نیفتاده است.
حسنلو یکسان انگاری حوزه صنایع فرهنگی و فرهنگ را اختلال شناختی در حاکمیت معرفی کرد که همین موضوع باعث شده است نگاه کلان و سیاستگذاری کشور در این حوزه دچار اشکال اساسی شود او هم‌چنین ادامه داد: ما هنوز که هنوز است به حوزه صنایع فرهنگی به مثابه معاونت فرهنگی مرسوم در سازمان ها نگاه می‌کنیم و انتظار داریم که صنایع فرهنگی و خلاق بخشی از نیاز مخاطب را حاکمیت وظیقه تامین آن را داشته است را فراهم کند در صورتی که از نظر من این موضوع نگاه تقلیل یافته در حوزه صنایع خلاق است که ما متناسب با آن بسط صنعتی در حوزه صنایع خلاق را نداشتیم .
حسنلو درادامه نشست اولین موضوع در سیاستگذاری و حکمرانی را فهم مسئله عنوان کرد که باید از مجرای دانشگاه به بدنه حاکمیتی کشور سرریز شود. او از جمله چالش‌های موجود در فهم مسئله را این‌گونه عنوان کرد: ما در فهم مسئله دچار اختلال هستیم برای مثال وزارت صمت با اعداد خرد ارتباط خوبی برقرار نمی‌کند و در مجوزدهی وقتی ارقام واردات به عدد بیست یا سی میلیون دلار می‌رسد با اغماض و دلسوزی تاییدیه می‌دهد در صورتی که بعد از شکل گیری دفتر صنایع خلاق در وزارت صمت این موارد عموما مربوط به حوزه صنایع خلاق می‌باشند که می‌توان گفت متاسفانه نگاه پایین دستی به این صنعت وجود دارد و این موضوع یعنی این‌که یک اختلال شناختی در این حوزه وجود دارد که ما در حکمرانی با آن مواجه هستیم.
در ادامه حسنلو از فضای متکثر صنایع خلاق در کشور صحبت کرد و ادامه داد: فضای متکثر در صنایع خلاق کشور وجود دارد فضایی که در آن از حوزه تکنولوژی آموزشی گرفته تا حوزه اسباب بازی و انیمیشن و حوزه دیزاین که صنعت هنر هم شامل آن می‌شود که همه این‌ها ذیل صنایع خلاق می‌باشند. ما باید بتوانیم اکوسیستم یکپارچه و تصویر واحد از این حوزه ارائه بدهیم.
در پایان این نشست امیر آقایی، دبیر قرارگاه بازارپردازی صنایع فرهنگی دبیرخانه شورای فرهنگ عمومی کشور و میهمان دوم این نشست، فضای راهبردهای حکمرانی کشور را سنتی و تفاهم‌نامه‌ای عنوان کرد و ادامه داد: فضای راهبردی باید به سمت ساختارهای پلتفرمی حرکت کند تا مواقعی که می‌خواهیم اکوسیستم مبتنی بر اقتصاد فرهنگی را مورد توجه قرار دهیم، نفوذ و اثرگذاری‌ نهادهای فرهنگی در پلتفرم‌ها خود را بهتر نشان دهند.