کتاب «ذوالشهادتین امام؛ برش‌هایی از خاطرات و اسناد مبارزات حضرت آیت الله مصباح یزدی» اثر محمدحسن روزی طلب به‌تازگی توسط انتشارات شهید کاظمی به چاپ دوم رسیده است.
این‌کتاب به دغدغه‌های علمی آیت‌الله مصباح یزدی از اوان طلبگی تا همنشینی با امام خمینی (ره)، فعالیت‌های علمی فرهنگی پس از انقلاب و مواجهه ایشان با جریان‌های روشنفکری دوران انقلاب می‌پردازد و زوایای کم‌تر شناخته‌شده‌ از وجوه شخصیتی و تراز علمی این‌شخصیت از تبادل علمی و اعزام طلبه به دانشگاه مک گیل کانادا تا ایراد سخنرانی فلسفی در دانشگاه هامبورگ را شامل می‌شود.
آیت‌الله مصباح تحصیلات ابتدایی خود را از هفت‌سالگی آغاز کرد. سپس وارد حوزه علمیه یزد شد و دوره مقدمات و سطح را همان‌جا به اتمام رساند، سپس در سال ۱۳۷۱ه‍.ق عازم نجف شد، و پس از یک سال برای ادامه تحصیل به قم هجرت کرد و حدود ۸سال به‌طور مداوم در درس فقه حسین طباطبایی بروجردی شرکت کرد. وی در سن ۲۵ سالگی به درجه اجتهاد رسید؛ اما با این حال تا ۸ سال در دروس فقه و اصول روح‌الله خمینی و تا ۱۵ سال در درس فقه محمد تقی بهجت و تا ۲ سال در درس محمد علی اراکی شرکت می‌کرد.
وی از شاگردان درس تفسیر و فلسفه علامه سیدمحمدحسین طباطبایی نیز به‌شمار می‌رود و با پایه‌گذاری مدرسه حقانی توسط علی قدوسی و محمد حسینی بهشتی استاد و عضو هیئت مدیره این‌مدرسه می‌شود. پس از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ ایران او در تأسیس دفتر همکاری حوزه و دانشگاه و در جهت تحول و بازسازی نظام حوزه نقش فعالی ایفا کرد. او بنیاد علمی پژوهشی باقرالعلوم و سپس مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره) را در قم پایه‌گذاری کرد.
کتاب «ذوالشهادتین امام» در ۹ فصل به باز خوانی وقایعی از زندگی آیت‌الله مصباح یزدی (ره) از سال‌های کودکی تا سال ۱۳۶۸ می‌پردازد. بخش عمده کتاب به دغدغه‌های علمی آیت‌الله از اوان طلبگی تا مجالست با امام و مواجهه با جریان‌های غالب روشنفکری آن زمان و عمده فعالیت‌های علمی _ فرهنگی بعد انقلاب وی مانند مواجهه ایشان با طرفداران علی شریعتی و نقد آرای عبدالکریم سروش اشاره می‌کند.
این‌کتاب ۴۱۶ صفحه‌ای با بیان چکیده‌ای از جزئیات ولادت آیت‌الله مصباح آغاز می‌شود و ضمن اشاره به دوران تحصیل ایشان و نقش آفرینی‌هایش در پیروزی نهضت به بررسی همکاری او با شخصیت‌هایی همچون شهید بهشتی و دیگران در روند انقلاب فرهنگی می‌پردازد.