دکتر غلامعلی حدادعادل گفت: در این شورا شخصیت‌های برجسته و درجه اول علمی، فرهنگی و آموزشی کشور عضویت داشته‌اند.
وی افزود درباره همه امور آموزشی و فرهنگی کشور در این شورا که قبلا به نام شورای عالی معارف مشهور بود، تصمیم گیری می‌شد و مجوز بسیاری از مراکز علمی، آموزشی، فرهنگی و دانشگاهی کشور در این شورا صادر شده است از جمله دانشگاه ملی ایران سابق که اکنون به نام دانشگاه شهید بهشتی آن را می‌شناسیم.
حدادعادل تصریح کرد نشان‌ها و مدال‌های علمی و آموزشی و فرهنگی قبلا از طریق این شورا به افراد اهدا می‌شد مانند نشان درجه دو فرهنگ که به شاعره فقید پروین اعتصامی اهدا شده است.
وی اظهار کرد شورای عالی آموزش و پرورش در یک مقیاس کوچک تر مجلس آموزش و پرورش بوده که مجوز فعالیت خود را از مجلس شورای اسلامی اخذ کرده است.
عضو شورای عالی آموزش و پرورش گفت مسائل آموزشی و پرورشی باید در شورای عالی از سوی یک عده افراد متخصص، توانمند و صاحب نظر در حوزه تعلیم و تربیت بررسی و کارشناسی شده و برای اخذ تصمیم نهایی طی یک لوایحی به مجلس شورای اسلامی ارسال شود.
حدادعادل اضافه کرد مصوبات شورای عالی آموزش و پرورش باید ماهیت قانونی داشته باشند یعنی از یک باید و نباید حقوقی برخوردار باشند. باید شفاف، ساده و با زبان حقوقی تدوین شوند.
وی ادامه داد از ضرورت حضور نماینده‌های سایر دستگاه‌ها در شورای عالی آموزش و پرورش خیلی صحبت شده است ولی کمتر دیده‌ایم این افراد باعث ایجاد ارتباط دو وزارتخانه شوند باید ساز وکاری تهیه و تدوین شود فردی که به عنوان نماینده وزارتخانه در جلسات شورای عالی شرکت می‌کند عامل پیوند و ارتباط دو وزارتخانه باشد و از این ظرفیت به نحو احسن برای کمک به حل مسائل آموزش و پرورش استفاده شود.
عضو شورای عالی آموزش و پرورش گفت باید جایگاه و نقش کارشناسی شورای عالی در مسائل در نظام آموزشی حفظ شود و موضوعاتی که به حوزه اختیارات شورای عالی آموزش و پرورش مربوط است اول باید در این شورا بررسی و برای اخذ تصمیم نهایی به مجلس شورای اسلامی ارسال شود.