شورای عالی انقلاب فرهنگی

مصوبه شماره:1636 (شماره ابلاغ :3462/دش)

جلسه: 570
|
تاریخ تصویب: 26 مهر 1384
|
تاریخ ابلاغ: 18 آبان 1384
|
شماره مصوبه: 1636
|
شماره ابلاغ: 3462/دش

سیاستهای ارتقاء مشارکت زنان در آموزش عالی

شوراي عالي انقلاب فرهنگي در جلسه 570 مورخ 84/7/26، سياستهاي ارتقاء مشاركت زنان در آموزش عالي را به شرح ذيل تصويب نمود:

مقدمه
زنان كشور ما نيمي از افراد جامعه را تشكيل مي دهند و سازندگان و پرورش دهندگان نسل هاي آينده اند و منبع انساني بالقوه مهمي در توسعه علمي، اجتماعي و فرهنگي كشور محسوب مي شوند بنابراين بايد در نظر گرفتن جايگاهشان در نظام اسلامي و شناخت موقعيت كنوني آنان به گونه اي برنامه ريزي شود تا امكان پرورش كامل استعدادهايشان مهيا شود و با كاهش فاصله قابليت هاي علمي زنان و مردان، بسياري از مشكلات فرهنگي ـ اجتماعي و اقتصادي را حل نمود و از طرفي تمام اعضاي خانواده و اجتماع در بهره وري از آن سهيم خواهند شد. خوشبختانه در پرتو پيروزي انقلاب اسلامي ايران، زمينه هاي مناسبي براي استقبال زنان به آموزش عالي فراهم شد و افق هاي تازه اي براي ايفاي نقش مؤثرتر زنان تحصيل كرده و متخصص در عرصه هاي مختلف گشوده شد. اما عليرغم افزايش كمي و رشد آماري دانشجويان دختر در رقابت تنگاتنگ جهت ورود به دانشگاه، مشكلاتي در چشم انداز آينده آموزش عالي زنان و بهره گيري از توانمنديهاي آنان ديده مي شود كه شوراي عالي انقلاب فرهنگي بر همين اساس سياستهاي ارتقاء مشاركت زنان در آموزش عالي را به شرح ذيل تصويب نموده است:

فصل اول : اهداف
1- ارتقاء سطح فرهنگي، تعميق باورهاي ديني و رشد فرهنگ عفاف و فضائل اخلاقي و حرفه اي
2- ايجاد فرصت و امكانات عادلانه و رفع تبعيضات ناروا در تربيت نيروي متخصص زن به منظور بهره گيري از تخصص آنان در توسعه و تعالي كشور
3- توسعه كمي و كيفي آموزش عالي زنان در كسب مدارج بالا
4- توسعه مشاركت زنان متخصص در سطح مختلف مديريت آموزش عالي كشور
5- افزايش توانمندي و كسب مهارتهاي لازم براي زنان جهت ايفاي مؤثرتر مسئوليتهاي فرهنگي، خانوادگي و اجتماعي زنان
فصل دوم : سياستهاي مربوط به برنامه هاي آموزشي
1- برنامه ريزي و اتخاذ تدابير لازم جهت توسعه آموزش عالي زنان در كليه سطوح علمي دانشگاهها و مراكز آموزش عالي
2- افزايش كمي و كيفي سطح آموزش و مهارت هاي اختصاصي زنان، و تنوع بخشي به رشته هاي دانشگاهي متناسب با نقش آفريني آنان در عرصه هاي مختلف زندگي
3- اهتمام بر برنامه ريزي آموزشي و تدوين منابع درسي متناسب با نيازها و نقش آفريني هاي زنان در خانواده و اجتماع
4- اتخاذ تدابير قانوني و آموزشي انعطاف پذير و متناسب با مسئوليت هاي خانوادگي زنان (همسري و مادري)
5- اتخاذ تدبير مناسب جهت تحصيل دانشجويان دختر در دانشگاه هاي محل اقامت خود
6- توسعه كمي و كيفي رشته هاي تحصيلي و منابع درسي مربوط به زنان و خانواده به منظور تبيين نظام مند مباني اسلام در زمينه شخصيت، حقوق و مسئوليت هاي زنان و خانواده
7- توسعه كمي و كيفي امكانات آموزش عالي براي دختران در نقاط محروم جهت رشد استعداد آنها و دسترسي به سطوح بالاي آموزشي
فصل سوم : سياستهاي مربوط به پژوهش و فن آوري
1- اتخاذ تدابير مناسب جهت توسعه مشاركت اعضاء هيأت علمي و دانشجويان زن در برنامه هاي تحقيقاتي دانشگاهها و مراكز پژوهشي
2- تخصيص بخشي از امكانات، اعتبارات پژوهشي، موضوعات و منابع تحقيقات به مسائل و موضوعات مورد نياز زنان
3- حمايت از محققين زن در بخش پژوهش و فن آوري و تلاش جهت رفع مشكلات آنان و بهبود زندگي مادي و معنوي آنان
4- توسعه ارتباط علمي اعضاء هيأت علمي و محققين و دانشجويان تحصيلات تكميلي زن به دانشگاهها و مجامع علمي خارج از كشور
5- حمايت از تشكيل و توسعه انجمنهاي علمي زنان
6- تخصيص امكانات علمي و پژوهشي مناسب جهت جذب نخبگان علمي زن
7- توسعه و ساماندهي واحدهاي پژوهشي زنان به منظور ارتقاء وضعيت پژوهش
8- توسعه مشاركت اعضاء هيأت علمي و پژوهشگر زن در فعاليتهاي مربوط به پاركهاي فن آوري و شهركهاي تحقيقاتي
فصل چهارم : سياستهاي مربوط به منابع انساني
1- برنامه ريزي جامع و راهبردي در خصوص تربيت زنان متخصص و مورد نياز جامعه در راستاي توسعه و تعالي كشور
2- ايجاد فرصت عادلانه با تأكيد بر اصل تعهد و تخصص و شايسته سالاري در جذب و بهره گيري از توانمندي هاي زنان متخصص در نظام مديريتي به عنوان اعضاي هيأت علمي در دانشگاهها و مراكز آموزش عالي
3- افزايش مشاركت اعضاي هيأت علمي زن در برنامه ريزي آموزشي و فرهنگي
4- افزايش مشاركت اعضاي هيأت علمي زن در برنامه ريزي آموزشي دانشگاهها
5- ارتقاء سطح علمي، آموزشي، پژوهشي و مديريتي زنان در دانشگاهها از طريق دوره هاي تخصصي، فرصت هاي مطالعاتي و … در كوتاه مدت و درازمدت
6- توسعه دانشگاهها و مراكز آموزش عالي خاص زنان
فصل پنجم : سياستهاي مربوط به امور فرهنگي ـ اجتماعي
1- توسعه آگاهيهاي ديني و فرهنگي دانشجويان دختر در عقيده مندي و پاي بندي به ارزش ها و حدود الهي و ايجاد مصونيت در برابر القاي شبهات ديني در برنامه ريزي هاي فرهنگي
2 -توسعه و تقويت فرهنگ عفاف و حجاب و رعايت اصول و موازين اسلامي از طريق برنامه هاي آموزشي و فرهنگي دانشگاهها و ضرورت نظارت صحيح بر حاكميت اين موازين در فضاي فرهنگي دانشگاهي
3- اهتمام به معرفي اسوه ها و الگوهاي مناسب از مفاخر زنان مسلمان در عرصه هاي گوناگون در برنامه هاي فرهنگي و متون آموزشي دانشگاهها
4- تقويت هويت ملي و ديني و روحيه اعتماد به نفس و خودباوري در زنان و دختران دانشگاهي از طريق برنامه هاي فرهنگي
5- توسعه و تعميق بينش سياسي دانشجويان بمنظور دفاع از نظام اسلامي و مقابله با تهاجم فرهنگي
6- حمايت و تقويت حضور و مشاركت دختران دانشجو در فعاليتهاي انجمنها و تشكل هاي فرهنگي ـ اجتماعي دانشگاهها
7- ايجاد زمينه مناسب جهت پيشگيري از بروز آسيب هاي اجتماعي دختران دانشجو با تأكيد بر وضعيت دانشجويان غيربومي و تفاوت هاي فرهنگي ـ اقتصادي و اجتماعي آنان با ساير دانشجويان
فصل ششم : سياستهاي مربوط به امور خدماتي و رفاهي
1- توسعه خدمات مشاوره اي رايگان در زمينه هاي علمي، فرهنگي، ازدواج و مشكلات خانوادگي براي دانشجويان دختر (خصوصاً دانشجويان جديدالورود به شهرهاي بزرگ)
2- توسعه كمي و كيفي خدمات مادي و معنوي به دانشجويان دختر نيازمند و بهبود وضعيت تحصيلي آنان
3- توسعه كمي و بهبود وضعيت خوابگاههاي دانشجويان دختر براساس ميزان پذيرفته شده گان در دانشگاهها و افزايش مشاركت آنان در فعاليتهاي فرهنگي و اجتماعي و اداره خوابگاهها
4- توجه به تأمين و غني سازي اوقات فراغت دانشجويان دختر و توسعه امكانات ورزشي به عنوان عامل مهم در سلامت، افزايش بهداشت رواني و روحيه نشاط و مصونيت در برابر آسيب هاي اجتماعي
5- ايجاد تسهيلات، امكانات و خدمات لازم و مناسب براي دانشجويان دختر بمنظور ايفاي همزمان مسئوليت همسري و مادري و آموزشي آنان (انعطاف در ساعت كار، افزايش مدت مرخصي زايمان، ساعت شيردهي، امكانات نگهداري فرزند، خدمات بيمه اي و… )
6- حمايت از تشكيل و توسعه تشكل هاي صنفي و رفاهي دانشجويان، مديران و اساتيد زن بمنظور بررسي مشكلات خود در امور اقتصادي و اجتماعي
7- توسعه و تقويت منابع، تجهيزات و امكانات آموزشي و كمك آموزشي (بانك اطلاعات، كتابخانه و…) مورد نياز دانشجويان، اساتيد و مديران زن در دانشگاهها
فصل هفتم : سياستهاي مربوط به اشتغال زنان فارغ التحصيل
1- اتخاذ تدابير لازم جهت هدايت تحصيلي دختران در انتخاب رشته هاي تحصيلي، متناسب با مسئوليت هاي خانوادگي و آينده شغلي آنان .
2- بهره گيري مناسب و تخصصي از مشاركت كمي و كيفي زنان آموزش ديده و فارغ التحصيل به عنوان سرمايه هاي ملي در برنامه هاي توسعه در راستاي بهره وري مناسب از نظام آموزشي كشور و ايجاد توسعه پايدار و متوازن.
3- استفاده بهينه از تجارب علمي و فرهنگي زنان دانشگاهي و حوزوي در مجامع ملي و بين المللي.
4- ايجاد هماهنگي جهت ايجاد فرصت هاي شغلي به منظور بهره وري نظام مند و مناسب از نظام آموزش عالي دولتي زنان با توجه به صرف منابع و جلوگيري از اتلاف آن .

محمود احمدی‌نژاد
رئیس جمهور و رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی