مجری طرح: شورای فرهنگی و اجتماعی زنان و خانواده

سال: 1380

اولین كنفرانس سازمان ملل متحد در موضوع زنان در سال 1972 میلادی در مكزیكوسیتی برگزار شد. این كنفرانس زمینه‌ای برای طرح مشكلات زنان در ابعاد بین‌المللی بود و «اختلافات خانوادگی» به¬عنوان یكی از موضوعاتی كه باید مورد توجه باشد، در برنامه اقدام جهانی برای اجرای اهداف سال بین‌المللی زن قرار گرفت. یکی از محورهای فعالیت سازمان ملل در امور زنان، موضوع خشونت علیه زنان بوده است.

اهداف این تحقیق عبارتند از:
ـ مطالعه تطبیقی دیدگاه اسلام و اسناد بین‌المللی پیرامون تعریف، مصادیق و راه‌كارهای محو خشونت علیه زنان؛
ـ بررسی شیوه‌ها و راه‌های اجرای اهداف كنوانسیون توسط دفاتر سازمان ملل در ایران در موضوع خشونت علیه زنان.
نتایج تحقیق نشان می¬دهد كه سازمان ملل به زعم خود جهت رفع خشونت علیه زنان در ایران فعالیت‌های بسیاری انجام داده است. از جمله می‌توان به حمایت از پژوهش‌ها و پایان‌نامه‌های دانشجویی در زمینه بیان خشونت‌های موجود علیه زنان در ایران و راهنمایی، هدایت و حمایت گروه¬ها و اقشار برای امحای این خشونت‌ها اشاره كرد.
در اكثر این كارگاه‌ها، سمینارها و نشست‌ها از مربیان و سخنرانان نماینده سازمان ملل كه دیدگاه‌های جهانی (نه بومی و محلی) نسبت به خشونت دارند، استفاده می‌شود و كمتر از مربیان داخلی مسلط به وضعیت حقوقی و فقهی و قانونی كشور دعوت می‌شود؛ لذا به¬نظر می‌رسد نتایج حاصله از این كارگاه‌ها و نشست‌ها كمك چندانی به رفع خشونت‌های موجود علیه زنان در ایران نمی¬نماید. راه‌كارهای مبارزه با خشونت علیه زنان كه توسط سازمان ملل و عمدتاً منطبق با دیدگاه‌های فمینیستی عنوان می‌شود، هم‌خوانی كاملی با فرهنگ بومی و مذهبی كشورهای دنیا ندارد و گاه با مصادیق خشونت علیه زنان مورد نظر سازمان ملل متفاوت می‌‌باشد. با دقت در دستورالعمل‌های سند كارپایه عمل پكن و نیز كنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان و راه‌كارهای جهانی می‌توان دریافت كه پیوستن بدون هیچ قید و شرط یا ردّ كامل این اسناد بدون هیچ مطالعة دقیقی مناسب نیست؛ بلكه احتیاج به مطالعة تطبیقی دیدگاه اسلام و اسناد بین‌المللی پیرامون خشونت علیه زنان و تفاوت در راه‌كارهای پیشنهادی این دو دیدگاه در راستای محو خشونت علیه زنان دارد.