دکتر سعید نمکی در مراسم اختتامیه بیست و پنجمین جشنواره قرآنی هدهد، ضمن گرامیداشت یاد شهدای دفاع مقدس، شهدای مدافع حرم و شهدای مدافع سلامت، اظهار کرد: برگزاری این جشنواره نشان از آن است که همکاران من در این ایام، گرچه با سهمگین ترین اپیدمی تاریخ 150 ساله کشور دست و پنجه نرم می کنند، از سایر امور نه فقط در بخش فرهنگ، بلکه در سایر بخش های بهداشت و درمان نیز غفلت نکردند.

وی افزود: این افتخار جمهوری اسلامی ایران است که در ایام کرونا با وجود بسیاری از گرفتاری ها، از واکسیناسیون کودکان، مراقبت زنان باردار و سالمندان و بیماران مزمن غافل نشدیم، در این ایام هیچ بیمار کرونایی پشت درب هیچ بیمارستان سرگردان نشد و داروهای درمان کرونا که در جهان گفته شد در درمان اندکی موثر است را تهیه و تولید کردیم و در برهه کنونی هم در مسیر ساخت واکسن کرونا گام برمی داریم.

پیگیری مستمر مقام معظم رهبری برای ساخت واکسن کرونا

وزیر بهداشت با بیان اینکه مقام معظم رهبری با جدیت پیگیر موضوع ساخت واکسن کرونا هستند، اظهار کرد: دلسوزی و پیگیری های مستمر این عزیز بزرگوار و رییس جمهور محترم، نشان از آن دارد که مردم این سرزمین در اوج تحریم های ظالمانه، نباید قدمی از مردم سرزمین های برخوردار و دارای منابع فراوان و سرشار، عقب تر باشند.

وی ضمن تبریک به برگزیدگان بیست و پنجمین جشنواره قرآنی هدهد و درود به روح پرفتوح شهید قاسم سلیمانی، بیان کرد: برای بنده که از کودکی عاشق واقعی قرآن بودم و خاطرات زیادی از جلسات قرائت قرآن در کودکی دارم و عشق و علاقه ای که به این کتاب آسمانی دارم، همیشه این سوال مطرح بود که چرا قرآن به عنوان یک کتاب آسمانی اینگونه متفاوت دریافت و درک می شود؟ ابن ملجم قرآن خواند و بر ستون اسلام و قرآن ضربه وارد کرد. در شب عاشورا از خیمه های امام حسین (ع) و یارانش صدای تلاوت قرآن می آمد و از خیمه های دشمنان نیز همچنین. چیست که حاج قاسم سلیمانی با عشق قرآن شب و روز سپری می کرد و عده ای که با عنوان تروریست با آنها می جنگید با تلاوت قرآن سر مظلومان را می بریدند؟ دلیل این تفاوت برداشت از یک کتاب آسمانی چیست؟ گرچه در دوران پیامبر (ص) نیز این گله وجود داشت و گاهی پیامبر از اینکه مردم این کتاب مقدس والای آسمانی را مردم کم می فهمند غصه دار بود. خداوند در آیه 28 سوره سبا فرموده است: "وَمَا أَرْسَلْنَاکَ إِلَّا کَافَّةً لِلنَّاسِ بَشِیرًا وَنَذِیرًا وَلَٰکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ" (و ما تو را جز [به سمت] بشارتگر و هشداردهنده براى تمام مردم نفرستادیم، لیکن بیشتر مردم نمى‏ دانند). تصور می کنم تفاوت در برداشت از قرآن، به معرفت نسبت به قرآن ربط دارد. مهجور ماندن قرآن دلیل اصلی اش، "عدم معرفت و آگاهی نسبت به قرآن" است. چرا یک نفر برداشت رحمانی دارد و یک نفر با برداشتِ غفلت آمیزِ جاهلانه، خشونت آمیزترین رفتار را با آیات قرآن نسبت به مظلومین یک منطقه اعمال می کند؟ مانند همین قوم متوحشی که در منطقه کشتار راه انداختند؛ همگی قرآن خواندند و گردن مردان را زدند و به زنان هتک حرمت کردند. امیرالمومنین (ع) زمانیکه در مسجد خطبه می خواند، عده ای برای اینکه صدای ایشان را کوتاه کنند، بلند بلند قرآن می خواندند و اینها تفاوت برداشت متفاوت از این کتاب آسمانی راهگشا در طول تاریخ است.

دکتر نمکی گفت: سالهای بین 300 تا 550 (ه ق) که تقابل بین اشعری مسلکی و اعتزال در مورد نگاه به قرآن و برداشت از قرآن وجود داشت، تاریخ بسیار پر فراز و نشیبی است. برای مثال، بیت الحکمه در دوران هارون الرشید و مامون در بغداد ایجاد شد و در این دوران دانشمندان زیادی به سمت بغداد جذب شدند و آموزش و پژوهش رونق بسیاری داشت. در دوران متوکل عباسی نیز، حنین بن اسحاق که یک طبیب مسیحی بود، مامور ترجمه کتب لاتین شد. ظهور ابن سینا در اوج اندیشه اعتزالی شکل گرفت و تفسیر قرآن و طب را نیز در همان اوج می بینید. البته وارد مقوله و جزییات اشعری مسلکی و معتزله نمی شوم، منظور نوع نگاه به قرآن در این دوران 200-300 ساله و تفسیر قرآن و در سایه تفسیر قرآن، نگاه به طب و  فلسفه و سایر علوم و بالندگی آنها است و چنانچه بیشتر دقت کنید نوع نگاه به قرآن و معرفت به قرآن این تغییرات بزرگ اجتماعی را ایجاد کرده است.

قرآن، کتاب خرد و اندیشه و اعتدال است

وی گفت: حافظ شیرازی حافظ کل قرآن بود و به این کتاب آسمانی بسیار رجوع می کرد. برای مثال اگر دیوان حافظ را ورق بزنید و ابیاتش را بخوانید به عشق و علاقه حافظ به قران بیشتر پی می برید. برای مثال، " صبح خیزی و سلامت طلبی چون حافظ/ هرچه کردم همه از دولت قرآن کردم/ گر به دیوان غزل صدرنشینم چه عجب/ سالها بندگی صاحب دیوان کردم"، اما آنهایی که حافظ را نمی شناسند می گویند حافظ اشعری مسلک بود، چراکه حافظ می گوید: "جام می و خون دل هر یک به کسی دادند/ در دایره قسمت اوضاع چنین باشد" یا " به درد و صاف تو را حکم نیست خوش درکش/ که هر چه ساقی ما کرد عین الطاف است". عده ای نیز حافظ را معتزلی می دانند چراکه می گوید: "چرخ برهم زنم ار غیر مرادم گردد/ من نه آنم که زبونی کشم از چرخ فلک". عده دیگری می گویند که حافظ تابع این تفکر است که «اَلعبدُ یُدَبِّرَ وَ اللهُ یُقَدِّرَ» زیرا حافظ می گوید: "بر آن سرم که ننوشم می و گنه نکنم/ اگر موافق تدبیر من شود تقدیر". بنابراین، هرکسی از ظنّ خود حافظ را دید و تفسیر کرد، اما حافظ تلفیقی از همه این اندیشه هاست، چراکه بیش از بقیه قرآن را فهمید. قرآن مجموعه ای از عظمت ها، رویه ها و روشهای زندگی است. قرآن کتاب زندگی کردن کتاب دنیا و کتاب آخرت است. در سوره ملک آمده است: " هُوَ الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِی مَنَاکِبِهَا وَکُلُوا مِنْ رِزْقِهِ" یعنی، او آن خدایی است که زمین را برای شما نرم و هموار گردانید، پس شما در پست و بلندی‌ های آن حرکت کنید و از روزی او خورید". و کتابی که برای متقین، عاقبتی خوش وعده داده است. قرآن، کتاب خرد و اندیشه و اعتدال است.

وی ادامه داد: گرچه قرآن با صوت زیبا زیباتر است، اما زیبایی صوت به دلیل زیبایی متن موسیقایی قرآن است که از عظمت والای این کتاب آسمانی نشات می گیرد. قرآن مجموعه ای از زیبایی ها، رحمانیت و شیوه های زندگی در دنیا و آخرت است و متاسفانه این کتاب ارزشمند در بین ما مهجور و مغفول مانده است و امیدوارم خداوند به همگی ما درک و معرفت قرآن شناسی عطا بفرماید. که از این کتاب نه فقط در هنگام عزاداری و برسر مزارها و مقبره ها و شروع جلسات، بلکه به عنوان یک راهنما در واژه واژه گام های زندگی انتخاب کنیم. این راهی است که اندیشمندان این مملکت با نشان دادن وجه رحمانی قرآن باید برای جوانان باز کنند. قرآن فضایی معنوی تر، اجتماعی تر و فلسفی فراتر از این روزمرگی ها دارد. به همین دلیل از همه همکارانم در سراسر کشور خواهشمندم که به این مهم بیش از پیش بپردازند.

وزیر بهداشت در بخش دیگری از سخنانش، با بیان اینکه این روزها به سختی مشغول مقابله با ویروس منحوس کرونا در کشور هستیم، گفت: داغ جانسوز از دست رفتن همکاران گرانقدرمان در نظام سلامت بر جان ماست. به حرمت قرآن، از خداوند بزرگ می خواهیم که هرچه زودتر این بلا از سر این سرزمین دور شود تا بازهم روزها و ایام بهتری را در نهایت سلامت و تندرستی کنارهم تجربه کنیم.