دکترغفاری در این آیین ضمن تبریک هفته پژوهش و فناوری گفت: طبیعی است وقتی صحبت از پژوهش میشود، به نوعی نگاهها به این معطوف می شود که پژوهش در چه عرصهای افقگشایی میکند؟ چه عرصه و ساحتهایی را بر روی پژوهشگران باز می کند؟ این گشایش طبعاً مبتنی بر انباشت درک، شناخت و درسآموزی است که پژوهشگران، اندیشمندان و بزرگان و سختکوشان، قبل از خود داشتهاند؛ امری که به نوعی توجه به آن اهتمام ویژه پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی است.
وی تصریح کرد: نکتهای که همیشه در باب علوم انسانی و اجتماعی وجود دارد اینکه، ارج و جایگاه علوم انسانی در کشور مناسب نیست. اگر به اهداف دانشگاههای نسل جدید فکر کنیم، در مجموع متوجه میشویم که همه آنها تلاش میکنند کیفیت زندگی را ارتقا بخشند. همان امری که امروزه همه تلاش میکنیم جهانی عاری از خشونت داشته باشیم. یعنی جهانی که احساس رفاه و سعادت در آن بیشتر است. وقتی در ادبیات توسعه هم این موضوع را ردیابی می کنیم، پارادایمهای آن به نوعی به علوم انسانی ختم می شود و اینطور نیست که فقط علوم تجربی و مادی جوابگوی همه مشکلات باشد.
دکتر غفاری خاطرنشان کرد: به نظرم ورود به این بحث میتواند پارادایم های فکری را تغییر دهد و مسئولان به جایگاه واقعی که باید به پژوهش در عرصه علوم انسانی و اجتماعی قائل باشد، توجه بیشتری کنند. آیا این موارد صرفاً مسائلی هستند که به آنها از سوی دانش های علوم انسانی پاسخ داده شوند؟ اگر صحبت از توازن و پایداری است، باید نسبتها هم متوازن باشند که مسائل و مشکلات عصر جدید بهطور عمده ریشه در ساحتهای فرامادی دارند. اگر چه مادیات شرط لازم برای توسعه هستند، اما شرط کافی نیستند. اینجاست که مجموعه های فکری مختلف باید به این نکته اهتمام داشته باشند.
وی افزود: خوشبختانه با فعالیتهایی که پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی شروع کرده و در دستور کار قرار داده، بحث طرح جامع اعتلای علوم انسانی معطوف به پیشرفت کشور و کاربردی سازی علوم انسانی، قطعاً این تلاشها میتواند کمکساز باشد و این بستر و زمینه را تقویت کند تا خیلیها به نافع بودن علوم انسانی و اجتماعی ایمان بیاورند که خود میتواند مقوم توسعه کشور باشد. امروز دیگر نمیتوان کشوری یافت که مبنا و استاندارهای توسعه را داشته باشد اما به علوم انسانی بیتفاوت بماند. البته برعکس آن را می توان یافت!
معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، در خاتمه تأکید کرد: ما وظیفه داریم «اثربخشی علوم انسانی در جوامع» را با صدای بلند مطرح کنیم تا علوم انسانی آن جایگاه واقعی و حرمتش را در کشور به دست آورد.
|