به گزارش مرکز رسانه وروابط عمومی شورای عالی انقلاب فرهنگی، دکتر محمدحسین ساعی عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در گفت‌وگو با خبرنگار آنا، اظهار کرد: تمدن سازی امر چندبعدی، چند وجهی و چند لایحه است که از انباشت زمان‌های طولانی حاصل می‌شود؛ بنابراین بخشی باید مسئولیت سیاستگذاری و حکمرانی این حوزه را برعهده بگیرد تا بتواند در دوره‌های طولانی تری ثبات لازم را در سیاست گذاری‌ها در عین بازنگری‌ها و اصلاحات لازم انجام دهد. 

وی با بیان اینکه شاید تنها حوزه‌ای در نظام حکمرانی کشور که بتواند ویژگی‌های فوق را در خود جمع کند و از سطح کارشناسی بالایی برخوردار باشد، شورای عالی انقلاب فرهنگی است، تاکید کرد: مجلس شورای اسلامی، دولت‌ها و سایر بخش‌های مشابه فعلی در نظام، توان حل این مسئله را ندارند.

دکتر ساعی ادامه داد: شورای عالی انقلاب فرهنگی باید از جایگاه خود در تمدن‌سازی بهینه استفاده کرده و شبکه‌ای از متفکران، صاحب‌نظران و ذی‌نفعان را در کشور شکل دهد. این شبکه به شورا این امکان را می‌دهد که از یک سو به دولت و از سوی دیگر به دو قوه دیگر متصل باشد و مجموعه‌ای از قوه کارشناسی را به کار گیرد تا معذوریت‌ها و محدودیت‌ها را در خدمت سیاست‌های قابل اجرا در بازه بلندمدت قرار دهد. در صورتی که نیاز به بازنگری وجود داشته باشد، این بازنگری نیز باید محقق شود.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی اضافه کرد: پیش از انقلاب، دانشگاه‌های زیادی داشتیم، اما هیچ‌کدام در مرز دانش قرار نداشتند و به معنای واقعی، دانش تولید نمی‌کردند و نتوانستند به شکل جدی مشکلات کشور را حل کنند. اما اکنون دانشگاه و علم و فناوری به نقطه‌ای دست یافته‌اند که این وظیفه را بر عهده دارند.

دکتر ساعی بیان کرد: برخی دستگاه‌ها از پذیرش جایگاه شورای عالی انقلاب فرهنگی در حکمرانی خودداری می‌کنند که این مسئله بخشی از چالش‌های موجود است. در حوزه حکمرانی و سیاست‌گذاری، ابزارها و تکنیک‌هایی وجود دارد، ولی گاهی به دلایل متعدد، از جمله مسائل مربوط به دولت و شبکه نخبگان، شورا با محدودیت‌هایی در استفاده از این ابزارها مواجه می‌شود و برخی از اشکالات هم به همین محدودیت‌ها برمی‌گردد.

وی تاکید کرد: هوشمندی موجود در شورای عالی انقلاب فرهنگی می‌تواند مصوبات و اسناد را در صورت نیاز اصلاح کند. برخی از این اصلاحات پس از دوره ۱۰ ساله ناگزیر است و هم‌اکنون، اسنادی مانند نقشه جامع علمی کشور، سند تحول بنیادین آموزش و پرورش و اسناد مشابه دیگر در حال بازنگری هستند.

رئیس دانشگاه سوره در پاسخ به این سوال که چگونه می‌توان در سیاست‌گذاری تمدن‌سازی از ابزارهای نوین مانند هوش مصنوعی استفاده کرد، گفت: اولین مسئله این است که نظام رصدی و دیده‌بانی قدرتمندی باید وجود داشته باشد و این نظام نباید محدود به اعضای شورا یا دبیرخانه باشد. شورا باید از تمام ظرفیت‌های دانشی و فناوری کشور استفاده کند تا بتواند نظام دیده‌بانی را در قالب شبکه‌ای از دیده‌بانان ایجاد کند. به این صورت، در اولین رویدادها، موضوعات اولویت‌دار در حوزه فناوری شناسایی شده و می‌توان برای آن‌ها فوری برنامه‌ریزی کرد. در این راستا، شورا تا کنون به شناسایی بالاترین سطوح فناوری در حوزه‌های زیست‌فناوری، دارویی، نانو، هوش مصنوعی و... پرداخته و در بهترین موقعیت‌ها سندسازی کرده است.

دکتر ساعی ادامه داد: در تمام دنیا، این باور وجود دارد که با وجود تحریم‌ها و مشکلات، کشور ما در حوزه فناوری‌های نو به نسبت ظرفیت‌های موجود از بهترین‌ها بوده است. کشورهایی که ده‌ها برابر ایران هزینه کرده‌اند، ممکن است حتی نیمی از موفقیت ما را به دست نیاورده باشند که این امر نشان می‌دهد توانایی‌های موجود در دانشگاه‌های ایران بهینه‌تر از بسیاری از کشورهای دیگر است.