دکتر جمیله علم‌الهدی در آیین اختتامیه نشست‌های تخصصی جشنواره بین‌المللی فیلم حوا که در تالار شهید سلیمانی دانشگاه تهران برگزار شد، سخنان خود را با طرح این سوال ها آغاز کرد که آیا سینما هنر است یا صنعت؟، هنرمندان ما چقدر دل به عشق خدا می‌سپارند؟، آیا هنر سینما توان دارد که قلب ها را متوجه خداوند کند؟، علم هم آیا چنین توانی دارد که دانشمندان را در آتش عشق الهی ذوب کند؟، آیا هدف علم حقیقت جویی است یا رفاه و آسایش مردم است؟
وی افزود: چالش دیگر این است که آیا زنان تولید کننده یا مصرف کننده هستند؟ آیا زنان برای هنر مفید هستند یا مضر؟ زیبایی زنانه را باید مصرف کرد یا ارتقا داد؟، شاید این سوالات آسان به نظر برسند، اما پاسخ های چالشی دارند و سال ها است برای پاسخ دقیق به آنها چالش وجود دارد و نمی‌دانیم چگونه با موضوعات زن و سینما، زن و علم و هنر برخورد کنیم، مدت‌ها است سیاست گذاری‌هایی که در این زمینه دنبال می‌شود با چالش‌هایی روبرو است.
استاد دانشگاه شهید بهشتی ادامه داد: آنچه که امروز علم خوانده می‌شود و تحت عنوان علوم انسانی معروف است، در عمل به عنوان هنرهای آزاد شناخته می‌شد یا بخشی که امروز علم تلقی می‌شود و دانشگاه‌ها درگیر آن هستند پیش از این به عنوان پیشه و صنعت تلقی می‌شد ولی امروز ما همچنان درگیر این تعریف‌ها هستیم.
دکتر علم الهدی تصریح کرد: در طول ۴۰ سال گذشته درصدد هستیم که هم هنر دینی و هم علم دینی داشته باشیم و تلاش زیادی کردیم که به آنها دست یابیم اما همچنان در چالش های این امر مطلوب دست و پا می زنیم. در گذشته معرفت، عرفان و معارف در هنر و علم در هم آمیخته شده بود که بزرگان اندیشمند اسطوره ای را بوجود آورد و امروز با تفکیکی که بین هنر، علم و معنویت اتفاق افتاده است، هرکدام به مسیر ناگوار سپرده شده اند.
وی به واژه آهن در قرآن مجید اشاره کرد و گفت: یکی از مواردی که در قرآن به آن اشاره شده آهن است، مبنی بر اینکه آهن را نازل کردیم. این واژه در تمدن و توسعه صنعتی به عنوان نماد استفاده می شود. در دفتر دوم مثنوی معنوی، مولانا استعاره آهن را استفاده می کند. این شاعر از آهن به عنوان استعاره ای از دل استفاده کرده که باید ذوب شود تا به عشق و حقیقت الهی دست یاید.
وی با طرح این سوال که هنرمندان ما چقدر دل به عشق خدا می سپارند، گفت: آیا هنر سینما توان دارد که قلب ها را متوجه خداوند کند؟، علم هم آیا چنین توانی دارد که دانشمندان را در آتش عشق الهی ذوب کنند؟، اگر اینطور نیست برای این عشق چه باید کرد؟
دبیر ستاد تعلیم و تربیت شورای عالی انقلاب فرهنگی افزود: در سال هایی که سینما متولد شد هنر و علم هر دو از معنا تخلیه شدند و نمی توان تصور کرد که به کمک مولاناهای امروزی هنر را از نو ساخت. عارفان بزرگ که اسطوره های معنوی ما هستند، اگر حال ظهور کنند در چنین جامعه امروزی بسیار قریب خواهند بود.
دکتر علم‌الهدی تاکید کرد: در شرایط امروز برگشت به شرایط مطلوب دشوار است، شرایطی که به هنر یا علم معنوی برسیم؛ شبیه موردی که مولانا نیز از آن یاد می کند البته تجربه شیرینی در ایران وجود داشت که نشان داد چنین موردی ممکن است، در بحبوحه جنگ تحمیلی دیدیم معنویت ظهور پیدا کرد و نمایش های زیبایی در بستری تلخ مانند جنگ ظاهر و معنویت و زیبایی نمایش داده شد.
وی در ادامه سخنان خود به گفت: با مراجعه به قرآن کریم می بینیم در این کتاب مقدس برای حضرت آدم زوجی به وجود می آید و باعث می شود ویژگی های شخصیت آدم ظاهر شود. خویشاوندی چیزی نیستیم که در حیوانات دیده شود و اگر فریبکاری شیطان دست از سر ما بردارد، می توانیم نمونه هایی پدید آوریم که فرشتگان نیز نتوانسته اند چنین نمونه هایی پدید آورند.
استاد دانشگاه شهید بهشتی به سرگذشت حضرت حوا و تصمیم به همراهی با حضرت آدم اشاره کرد و افزود: زنان در طول تاریخ نقش آهن را بازی کردند و قلب های خود را در عشق الهی ذوب کردند و شاهد فداکاری آنها بوده ایم و قرآن نیز نمونه هایی از این بانوان فداکار مانند حضرت مریم(ص)، آسیه همسر فرعون را به ما معرفی کرده است.
دکتر علم الهدی تاکید کرد: دانشگاهیان درمورد فعالیت چنین زنانی اقدامی انجام نداده اند و هنر سینماگران نیز به این زنان تاکید نکرده و کسی از نقش زنان در ارتقای معرفت الهی سخنی نگفته است. در دانشگاه‌ها زنان مانند مردان یا علم تولید می کنند یا مصرف کننده اند. در سینما نیز همین‌گونه است.
وی در ادامه به صنعت انیمیشن اشاره کرد و گفت: این صنعت بیش از پیش نشان می‌دهد که انسانیت زدایی در سینما به سرعت پیش می‌رود زیباترین زنان و مردان و چهره‌ها را می‌توان در انیمیشن‌ها دید.
دبیر ستاد تعلیم و تربیت شورای عالی انقلاب فرهنگی با بیان اینکه انسان از هنر سینما در حال دور شدن است، ‌ یادآور شد: باید برای تربیت نسل جوان و به خصوص جایگاه و مقام زن دست در دست هم بدهیم و اقدامات اساسی‌تری انجام دهیم.